Κωστή Βελμύρα

ΚΩΣΤΗΣ ΒΕΛΜΥΡΑΣ (1898-1960). Ο Κωστής Βελμύρας (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Κώστα Ιωάννου Βελιμέζη) γεννήθηκε και πέθανε στην Αθήνα. Σπούδασε θεατρική σκηνοθεσία στο Βερολίνο και το Παρίσι, ενώ παράλληλα στράφηκε από νεαρή ηλικία στα γράμματα. Το 1917 εξέδωσε, από κοινού με τον Πάνο Ταγκόπουλο, το περιοδικό Πυρσός και το 1927 την Φιλολογική και Καλλιτεχνική Ζωή, ενώ υπήρξε αρχισυντάκτης των περιοδικών Πάνθεον και Παρασκήνια. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά Μούσα, Ο Νουμάς, Οι Βωμοί και Νέοι, με Ημερολόγια και με το περιοδικό Εμείς της εφημερίδας Η Καθημερινή, από τις σελίδες του οποίου παρουσίασε έλληνες ποιητές του Μεσοπολέμου. Στο χώρο του θεάτρου ίδρυσε το Θίασο των Νέων (1925) και το Πειραματικό Θέατρο (1928), όπου ανέπτυξε πρωτοποριακή για την εποχή δραστηριότητα με έμφαση στο νεοελληνικό ρεπερτόριο. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε επίσημα την περίοδο της διαμονής του στο Παρίσι με την έκδοση της ποιητικής συλλογής Orchidees noires (1919) και το 1922 κυκλοφόρησε η πρώτη του ελληνόφωνη συλλογή, με τίτλο Νοσταλγικά. Ακολούθησαν κι άλλες ποιητικές συλλογές, μια μυθιστορηματική βιογραφία με τίτλο Πουρνάς, ο σταυραδερφός του Θανάση Διάκου και το μυθιστόρημα Αμαρτίες γονέων που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Πάνθεον σε συνέχειες. Τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων για το μονόπρακτο έργο Παραμονή Πρωτοχρονιάς που έγραψε από κοινού με το Νίκο Χάγερ - Μπουφίδη το 1926. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Κωστή Βελμύρα βλ. Σιατόπουλος Δημ., «Βελμύρας Κωστής», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 3. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. και Στεργιόπουλος Κώστας (επιμέλεια), «Κωστής Βελμύρας», Η ελληνική ποίηση· Ανθολογία - Γραμματολογία, σ. 558-559. Αθήνα, Σοκόλης, 1980. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).